Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Merry Christmas!


Ευτυχισμένα Χριστούγεννα!! Χρόνια πολλά σε όλους και ιδιαίτερα σε αυτούς που γιορτάζουν - χρόνια  μου πολλά λοιπόν. :Ρ         
   

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

1...

Για την ακρίβεια, ούτε 2 ώρες! :D
Επιτέλους, έρχονται!
Και το να γυρνάς τέτοια μέρα από βόλτα με φίλους για να κάτσεις στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι με όλη την οικογένεια είναι ανεκτίμητη αξία!
Καλά Χριστούγεννα σε όλους! :D



Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

2...

2 μέρες έμειναν! Άντε, θέλω να γιορτάσω το όνομά μου επιτέλους!
2 μέρες τώρα δεν έχω πιάσει να κάνω κανένα μάθημα :Ρ
Κι υποτίθεται ότι θα τα έκανα όλα νωρίς για να κάθομαι στις υπόλοιπες διακοπές ξέγνοιαστη.. :Ρ
Επίσης, έκανα τα νύχια μου σήμερα επιτέλους.. Βέβαια, για κάτι άλλο ξεκίνησαν και τελικά αλλιώς κατέληξαν, αλλά και πάλι είναι σε χριστουγεννιάτικο mood, όπως και να το κάνουμε.
Πφφφ, όλα έτοιμα -ακόμη και τα νύχια μου- και τα Χριστούγεννα ακόμη να έρθουν...


Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

3...

3 μέρες για τα Χριστούγεννα...
Επιτέλους διακοπές! Ηρεμία, χαλάρωση, ξεκούραση, έλλειψη άγχους, ελεύθερος χρόνος...
Παρόλο που μας έχουν φορτώσει ένα σωρό μαθήματα...
Χαρούμενες διακοπές σε όλους! :)


Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

4...

4 μέρες για τα Χριστούγεννα... Και το σχολείο επιτέλους έκλεισε! :D
Και τελικά δεν καταστράφηκε ο κόσμος... Κρίμα ρε γαμώτο...
Χμ, τουλάχιστον άρχισαν επιτέλους οι διακοπές!
Τώρα το μόνο που λείπει είναι ένα αγόρι και λίγο χιόνι...
Οκ, το να χιονίσει είναι πιο πιθανό στη δική μου περίπτωση.


Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

5...

5 μέρες για τα Χριστούγεννα... 
Κι μία ακόμη για τα σχολεία :D
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω ότι όλο αυτό το τσουχτερό κρύο έχει αρχίσει να μου τη δίνει απίστευτα...
Από την άλλη, είναι τόσο όμορφο να γυρνάς παγωμένος από το φροντιστήριο και να βλέπεις παντού στολισμένα μπαλκόνια :)


Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

6...

6 μέρες για τα Χριστούγεννα...
Και 2 μέρες μαρτύριο ακόμη...
Ααα! Επιτέλους πήραμε κουραμπιέδες και μελομακάρονα! :D



Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

7...

7 μέρες και ΑΚΟΜΗ  ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ  ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ.
Κοντεύω να τρελαθώ.
Άλλο ένα διαγώνισμα έφυγε σήμερα από τη λίστα. Και μπορώ να πω ότι για αδιάβαστη τα πήγα τέλεια :Ρ
Αύριο το πρόγραμμα έχει εκδρομούλα, οπότε από διάβασμα τίποτα.
Τέλειωσα και με τα φροντιστήρια νωρίς σήμερα οπότε -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- μπορώ να κάτσω σπίτι χωρίς να κάνω οτιδήποτε έχει σχέση με μαθήματα.
Επιτέλους λίγη χαλάρωση!
Ας πιω τη σοκολάτα μου λοιπόν.. :D


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

8...

8 μέρες...
Ακόμη να πάρουμε μελομακάρονα και κουραμπιέδες...
Σήμερα γράψαμε ένα διαγώνισμα στα Αγγλικά, μία 2ωρη έκθεση και παραλίγο 1 τεστ στη Χημεία.
Και αύριο γράφω Ιστορία και δεν ξέρω τίποτα. Ούτε καν την ύλη.
Και σε λίγο έχω 3 ώρες φροντιστήριο.
Δεν αντέχω άλλο. Θέλω διακοπές!


Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

9...

9 μέρες... 9 μέρες απέμειναν για τα Χριστούγεννα και ακόμη δεν υπάρχει εδώ μέσα ούτε ένα μελομακάρονο, ούτε ένας κουραμπιές... 
Θέλω μελομακάρονα και κουραμπιέδες τώρα! 
Κι ας ξέρω ότι παχαίνουν, κι ας είμαι ήδη αρκετά χοντρή...

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

10...

Και ξεκινάμε την αντίστροφη μέτρηση... 
10 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα και μια βδομάδα μαθημάτων ακόμη.... 
Υπομονή, θα έρθουν καλύτερες μέρες... :|


Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Απελπισία!

   Μπορώ να πω πως περνάω μια φρικτή περίοδο. Απ' όλες τις απόψεις. Κι όταν λέω φρικτή, το εννοώ, φρικτή.
Καταρχήν, άρχισαν τα σχολεία -.- 
Έχω νευριάσει απίστευτα γιατί η φετινή χρονιά είναι μακράν χειρότερη απ' όλες. Δεν έχουμε καθηγητές! -.- Αρκεί μόνο να πω ότι Ιστορία μας κάνει ένας Νομικός που κάνει Δίκαιο στη Θεωρητική, Μαθηματικά Κατεύθυνσης ένας άσχετος 63χρονος που πλένεται κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα και Φυσική Γενικής ένας Πληροφορικός που στην ταχύτητα βάζει τη μονάδα της επιτάχυνσης.
Επίσης, λιώνω κάθε μέρα στα φροντιστήρια όπως κάθε χρόνο εδώ και 4 χρόνια περίπου. Χρόνος ούτε να ξυθούμε. Και για να είμαι ειλικρινής δεν φταίει μόνο το φροντιστήριο γι΄αυτό. Φταίει και το γεγονός ότι είμαι πωρωμένο με το laptop και πλέον έχω φτάσει σε σημείο να λιώνω περισσότερο σ' αυτό παρά να διαβάζω. Κι αν συνεχίσω έτσι, με βλέπω να περνάει του χρόνου ΤΕΙ Ιχθυοκαλλιέργειας στα Γιάννενα. Χώρια η γκρίνια της μάνας μου και οι γκαρίδες του πατέρα μου κάθε τετράμηνο με την άφιξη των βαθμών στο σπίτι μας. Τέρμα, πρέπει να αρχίσω σιγά-σιγά να ξεκολλάω.
Έλα όμως που κάθε φορά που το παίρνω απόφαση να ξεκολλήσω, όλο και κάτι καινούριο βρίσκω να πωρωθώ! Για παράδειγμα, τις τελευταίες μέρες, εκτός από το facebook -κλασσική αξία- έφαγα ένα κόλλημα με το weheartit. Τρεις μέρες τώρα δεν έχω σταματήσει να πατάω καρδούλες σε ό,τι χαζομαρίτσα μου τραβήξει την προσοχή. Και σαν να μην έφτανε αυτό, με λέει χθες η κολλητή μου ό,τι άρχισε να ασχολείται περισσότερο με το twitter της (που μέχρι πριν λίγο το είχε μόνο για τους διασήμους) και σαν καλό βόδι που είμαι, είπα να αρχίσω να κολλάω κι εγώ! 
Παρεμπιπτόντως, όποιος έχει twitter και ασχολείται, αν θέλει ας το γράψει σαν σχόλιο να έχω κάποιον να followάρω xD
Τέλος πάντων, εκτός όλων των παραπάνω, με τούτα και με εκείνα, μου ΄χει φύγει και η όρεξη να βγω έξω. -.- Βγήκα χθες με τους 2 κολλητούς μου και μετά από καμιά ώρα άρχισα να βαριέμαι του θανατά. Και δεν έφταιγε η παρέα γι' αυτό, σε καμία περίπτωση. Αλλά δεν ξέρω, ξαφνικά, από εκεί που ήθελα να βγαίνω κάθε μέρα, τώρα δεν θέλω να το κουνήσω απ' το σπίτι. Πφφ, εφηβεία! Μέχρι και σ' αυτό έχει βάλει το χέρι της! -.-
Και δεν φτάνουν όλα αυτά, είχαμε και το άλλο χθες! Όπου και να γύριζες το βλέμμα σου, παντού ωραίοι! Παντού όμως! Αφού στο τέλος με την κολλητή μου καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι έφταιγε η πανσέληνος και βγήκαν όλοι μαζί! Αμ, το άλλο; Παντού ζευγαράκια! -.- Και όλη την ώρα ματσα-μούτσα μες την μούρη σου! -.- Ντάξει ρε παιδιά, καταλάβαμε, είστε ερωτευμένοι και θέλετε να το δείξετε αλλά δείξτε και λίγο σεβασμό και σε εμάς τους forever alone που σας βρίζουμε κάθε φορά που σας βλέπουμε και θέλουμε να σας πετάξουμε στο Θερμαϊκό απ' τα νεύρα μας! Και στην τελική, get a room δηλαδή! Στο κέντρο της πόλης βρήκατε να φασώνεστε όλη την ώρα;


Αυτά:) 
Περιμένω και περίοδο και είμαι μες τα νεύρα όπως πάντα. Άσε που έχω τσακίσει ότι σοκολατένιο υπάρχει μες το σπίτι εδώ και μια βδομάδα! Μ' αρέσει που ξεκίνησα και γυμναστήριο, τρομάρα μου! Τζάμπα 30 ευρώ το μήνα πάνε -.-

Μιαμ, μιαμ<3 *.*

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Τι είναι θέατρο..

Θέατρο είναι οι άνθρωποι.
Θέατρο είναι οι μνήμες.  
Θέατρο είναι το μέλλον που αυτές οι μνήμες προδιαγράφουν.  
Θέατρο είναι όσα ειπώθηκαν, όσα υπονοούνται και ίσως δεν ειπωθούν ποτέ.  
Θέατρο είναι οι σιωπές.  
Θέατρο είναι η συγκίνηση που γεννάει. 
Θέατρο είναι όταν περνάνε δύο και τρεις μέρες από την παράσταση κι αυτή ακόμα στριφογυρνάει μέσα σου και σε βασανίζει, ανήμπορη να κατασταλάξει , αναποφάσιστη αν πρέπει να μείνει ή να φύγει.   
Ένα κομμάτι ζωής συμπηκνωμένης που το βλέπεις να εκτιλύσσεται μπροστά σου.   εσύ δε συμμετέχεις(;).  
Αλλά το βιώνεις.  
Και το δικό σου σώμα είναι εκεί. Tο μυρίζεις. Tο βλέπεις να κοκκινίζει. Nα μαυρίζει. Nα γίνεται μπλε.  
Τις ολοστρόγγυλες στάλες του ιδρώτα να πέφτουν στα ρούχα.  Στο σκηνικό. Στο πάτωμα. 
Τα δάχτυλά που άλλοτε ακολουθούν και άλλοτε προδίδουν.  
Το βλέμμα που καθηλώνεται σε κάτι ή κάποιον.  
Σπίθες ολόγυρα καμιά φορά. 
Δεν είναι μακιγιάζ.  Δεν είναι χορός και τραγούδι. Δεν είναι περούκα.  Μόνο η έκφραση. Μάσκες. Αυτό είναι, ναι! Η έκφραση. 
Λάθη που δε μπορούν να διορθώσουν. 
Σαρδάμ. Ρυθμός. Πρόβες ατέλειωτες τις νύχτες. Γέλιο. Οι αγωνίες και οι φόβοι. 
Είναι τα κοστούμια. Τα μπλουζάκια. Τα ξυπόλητα πόδια.  
Οι ψεύτικες πόρτες. Τα ψεύτικα σπίτια. Τα αληθινά μαχαίρια. 
Οι σκιές. Οι αντανακλάσεις. Είναι το φως που διαχέεται και κάνει τη σκόνη φανερή.  Τη γύμνια απόκοσμη. 
Είναι όσο πιο κοντά τόσο πιο μέσα.  
Είναι αυτοί που ξέρουν το καλό και σε κοιτάν ίσια στα μάτια. Εσένα του τέταρτου τοίχου. Είναι οι άλλοι που δεν έχουν ιδέα και στο εγώ τους μικραίνουν και διαλύονται. Κοιτούν το άπειρο. 
Είναι δυο κουφές κυρίες που μιλάνε δυνατά και κάνουν αυτόματη κριτική  -πώς λέμε αυτόματη μετάφραση- την ώρα ακριβώς της δράσης και σε συφιλιάζουν.
Μία κυρία που προσπαθεί να πάρει κάτι από την τσάντα με όσο το δυνατόν πιο αθόρυβες κινήσεις μέχρι που διαπιστώνει πως της έχει κολλήσει το φερμουάρ. Ευτυχώς δεν είναι ποπ-κορν και πατατάκι να συγκεντρώνεσαι επί ώρα στο κομμάτι που σφηνώθηκε στο δόντι σου.  
Είναι που ψάχνεις το θέατρο σε όλα τα απίθανα μέρη της πόλης.  
Είναι που θες να σχολιάσεις και δεν είναι σωστό.  
Είναι που είσαι άρρωστος και κρατιέσαι για να μη βήξεις.  
Είναι τα φουαγιέ και η μυθιστορηματική τους αύρα.  
Είναι που μουδιάζουν τα χέρια.  
Είναι όλες οι ατέλειες.  
Είναι οι ιστορίες από πίσω.  Κουβέντα μέχρι αργά, τελικές διορθώσεις, βροχή ως ηχοτόπιο, ταξίδι στο αεροδρόμιο.   

Καλή παράσταση.



Το παραπάνω κείμενο δεν είναι δικό μου. Το βρήκα στην προσωπική σελίδα μιας κοπέλας στο ίντερνετ, μ' άρεσε και το ανέβασα κι εγώ. Συγγνώμη γι' αυτό:) *



Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

How is it like...?

Πώς είναι να νιώθεις πως οι άνθρωποι σε κοροϊδεύουν μες την μούρη σου χωρίς ίχνος ντροπής?
Πώς είναι να έχεις την εντύπωση ότι σου μιλάνε αναγκαστικά για να ικανοποιήσουν δικά τους συμφέροντα?
Πώς είναι να συνειδητοποιείς ότι τελικά οι υποθέσεις σου είναι πραγματικότητα?
Πώς είναι να ανακαλύπτεις ότι ο άλλος σε θυμάται μόνο όταν έχει ανάγκη να ξεπεράσει την "άλλη" που τον φτύνει συνεχώς?
Πώς είναι να σε γεμίζουν ωραία λόγια και τελικά να μην εννοούν λέξη από όσα σου έχουν πει?
Πώς είναι να σου ζητάνε συγγνώμη που για πολύ καιρό είχαν εξαφανιστεί από τη ζωή σου χωρίς λόγο και εξηγήσεις και τελικά να εξαφανίζονται και πάλι την επόμενη κιόλας μέρα?
Δυστυχώς το έμαθα...
Χάρη σε εσένα...
Εσένα που δεν μας έδωσες καν την ευκαιρία να γνωριστούμε...
Ευχαριστώ που με τον τρόπο σου με έκανες να μην σπαταλήσω άδικα κι άλλο χρόνο μαζί σου...
Λυπάμαι μόνο για τον εαυτό μου και τις αδικίες που κάνει πάντα η μοίρα εις βάρος μου...
Καλά να περνάς...
Καλή τύχη...
Μόνο αυτό...

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Welcome Summer 2012! :D

  Και επιτέλους η μεγάλη μέρα έφτασε! Το καλοκαίρι αρχίζει και επίσημα :D Καλό μήνα σε όλους! :D


  Και μπορεί ο καιρός να μην έχει ακόμη φτιάξει τελείως, μπορεί όλοι να παιδευόμαστε ακόμη με τις εξετάσεις και το διάβασμα αλλά σύντομα όλα τα εμπόδια θα ξεπεραστούν και ο δρόμος θα είναι ανοιχτός για να ζήσουμε ένα αξέχαστο καλοκαίρι! :D 
  Τι να πω τώρα για την πιο υπέροχη εποχή του χρόνου; Με ποιες λέξεις να περιγράψεις όλα αυτά που τόσο απλόχερα σου προσφέρονται αυτούς του 3 μήνες της ανεμελιάς και της ξεκούρασης; Και επειδή δεν θέλω να χαλάσω τη μαγεία της αγαπημένης μου εποχής με τη φλυαρία μου, θα αφήσω τις εικόνες που βρήκα να μιλήσουν από μόνες τους. <3 
  Και ναι λοιπόν κυρίες και κύριοι! Σε λίγες μέρες (μόλις τελειώσουν οι ρουφιάνες οι εξετάσεις δηλαδή) αρχίζει το πάρτυ! Και τι να πρωτοζήσεις μετά; :D
  Και κάτι μου λέει ότι το φετινό θα είναι ένα από τα καλύτερα καλοκαίρια! Και θα κάνω τα πάντα για να συμβεί αυτό! Ήδη έχω βάλει στοίχημα με τον εαυτό μου και μερικούς φίλους να μην αφήσουμε τίποτα και κανένα να μας χαλάσει το καλοκαίρι :D
  Και να μερικά από τα ΜΟΝΑΔΙΚΑ πράγματα που περιμένω πώς και πώς να ζήσω:

● Τις ατέλειωτες βουτιές στην θάλασσά μας <3

                                        
Τις μοναδικές κατασκευές μας στην άμμο <3


Τους πανέμορφους θαλασσινούς μας φίλους <3


Τις αμέτρητες καθημερινές παρτίδες τάβλι με τα φιλαράκια<3


...και τις απίστευτες αντιδράσεις του Σ. όταν χάνει :Ρ


Τους αμέτρητους καφέδες και τους επαίνους του Σ. για τις ικανότητες μου στην παρασκευή τους xD


Τις στιγμές στα beach bars και τις βραδινές μας περιπέτειες <3

 

Τις φωτιές και τα τραγούδια στην παραλία τα βράδια <3


Τα χιλιάδες πεντανόστιμα παγωτά! yum yum <3


Το σοκολατένιο χρώμα στο δέρμα <3


Και εκατοντάδες άλλα υπέροχα πράγματα που μόνο το καλοκαίρι μας δίνει τη δυνατότητα να χαρούμε <3

Καλό καλοκαίρι σε όλους! :D

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Once upon a time...

 Ήταν, που λέτε, κάποτε 3 φίλες.. 3 κολλητές. Σχεδόν αυτοκόλλητες. Η Αλίκη, η Χριστίνα και η Μαργαρίτα. Ανήκαν κάποτε στην ίδια παρέα και έτσι γνωρίστηκαν καλύτερα και ήρθαν πιο κοντά. Πολύ κοντά. Η παρέα αυτή κάποια στιγμή διαλύθηκε και μόνο αυτές οι 3 κατάφεραν να μείνουν ενωμένες. Και δεν ήταν τυχαίο. Ήταν πολλά αυτά που τους ένωναν. 
 Όταν έμειναν οι 3 τους, καμιά φορά τους έπιανε η μελαγχολία και σκεφτόντουσαν τα παλιά... Έφερναν στο μυαλό τους εκείνον τον καιρό που ανήκαν όλες στην ίδια μεγάλη παρέα. Και οι 3 είχαν τον ίδιο φόβο: να μη χαθούν όπως χάθηκε εκείνη η παρέα. Αλλά και οι 3 ορκίζονταν να μην αφήσουν καμιά παρεξήγηση, καμιά διαφωνία, κανέναν γκόμενο να μπει ανάμεσα τους και να καταστρέψει αυτό που είχαν.
 Κάποια στιγμή, η Μαργαρίτα γνώρισε ένα αγόρι. Το Ζαχαρία. Τον ερωτεύτηκε απ' την πρώτη στιγμή που τον αντίκρισε και όταν άρχισαν να μιλάνε μέσω κοινής παρέας, η Μαργαρίτα πετούσε στα σύννεφα. Κάποια στιγμή ο Ζαχαρίας και η Μαργαρίτα τα φτιάξανε και περνούσαν πολλές ώρες μαζί. Η  Μαργαρίτα άρχισε να απομακρύνεται από τις κολλητές της... Τόσο πολύ, που έφτασαν σε σημείο η μόνη τους επικοινωνία να είναι τα Σάββατα που έβγαιναν όλες μαζί. Μόνο τα Σάββατα είχε χρόνο η Μαργαρίτα να βρεθεί με τις φίλες της, αφού ακόμη και στο σχολείο ήταν συνέχεια με το Ζαχαρία.
 Μετά από κάποιο διάστημα, η Αλίκη και η Χριστίνα είχαν εκνευριστεί πολύ με τη συμπεριφορά της Μαργαρίτας. Είχε παραβεί τον όρκο τους, τις είχε σχεδόν διαγράψει απ' τη ζωή της για ένα αγόρι. Έβλεπαν τη Μαργαρίτα να απομακρύνεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο και ο θυμός τους ολοένα και μεγάλωνε.
 Η Μαργαρίτα από την άλλη δεν είχε καταλάβει πόσο πολύ είχε παραμελήσει τις φίλες της. Περνούσε τόσο καλά με το Ζαχαρία, ήταν όλος της ο κόσμος, δεν έβαζε κανέναν πάνω από το αγόρι της. Έτσι, δεν της έμενε περιθώριο να συνειδητοποιήσει πόσο της έλειπαν οι 2 κολλητές της και πόσο τις είχε πληγώσει με τη στάση της. Και κάπως έτσι συνέχισε να περνάει με τον ίδιο τρόπο την καθημερινότητά της. Προσκολλημένη στο Ζαχαρία και μακριά από τις παλιές κολλητές της.
 Η Αλίκη και η Χριστίνα παρόλο που πονούσαν με τη συμπεριφορά της φίλης τους, δεν το έδειχναν. Δεν ήθελαν να το δείχνουν. Παρόλα αυτά πετούσαν πού και πού σπόντες στη Μαργαρίτα αλλά εκείνη φαινόταν να μην καταλαβαίνει τι εννοούσαν. Ή τουλάχιστον έτσι έδειχνε.
 Ο καιρός περνούσε, η σχολική χρονιά κόντευε να τελειώσει και η Μαργαρίτα μιλούσε πλέον με τις φίλες της κάθε Σάββατο. Στο σχολείο ήταν συνέχεια κάπου κρυμμένη με το Ζαχαρία και η Χριστίνα με την Αλίκη σπάνια μπορούσαν πλέον να τους πετύχουν κάπου που είχε κόσμο.
 Μια μέρα λίγο πριν το σχολείο κλείσει για τις διακοπές του Πάσχα, η Αλίκη και η Χριστίνα συζητούσαν στο διάλειμμα σε ένα παγκάκι...
 Πρώτη άρχισε η Αλίκη.
- Δεν θα το πιστέψεις τι έγινε χθες... Ανέβασα στο facebook μια φωτογραφία που βρήκα και έλεγε "She was my bestfriend. Now she's gone." και μάντεψε ποια πήγε και πάτησε like!
- Ποια;
- Η Μαργαρίτα!!
- Πλάκα κάνεις;!;!
- Καθόλου! Το είδα και έμεινα! Κοίτα να δεις ειρωνεία, λέω...


Η παραπάνω ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας. Βασίζεται όμως σε αληθινό περιστατικό και πολλά σημεία αναφέρονται όπως ακριβώς συνέβησαν στην πραγματικότητα, όπως ο διάλογος ανάμεσα στα 2 κορίτσια. 
Η παραπάνω φωτογραφία είναι αυτή για την οποία γίνεται λόγος στο απόσπασμα.
Πηγή: www.tumblr.com


*Αφιερωμένο σε μια φίλη. Αν μπορώ ακόμη να τη λέω έτσι...

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Whatever :D

 Και ναι επέστρεψα ξανά στο παρατημένο μου blog! :D Περιττό να σχολιάσω το πόσο γαϊδούρα είμαι που κοντεύει να μπει ο Απρίλιος και η τελευταία μου ανάρτηση εδώ μέσα ήταν την Πρωτοχρονιά...
 Εννοείται ότι η απουσία μου δεν οφειλόταν στο γεγονός ότι δεν συνέβη κάτι συνταρακτικό στο διάστημα αυτό που να μην αξίζει έστω μια αναφορά σε μία ανάρτηση. Αντιθέτως.. Σημεία και τέρατα θα χαρακτήριζα τα όσα συνέβησαν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα! Και ο λόγος που δεν τα κατέγραψα στο blog; Δεν ξέρω.. Ίσως ενδόμυχα να ήθελα να κρατήσω αυτές τις υπέροχες στιγμές για τον εαυτό μου και για κάποιους άλλους λίγους και καλούς :) 
 Anyway, δεν σκοπεύω φυσικά να αναλύσω τι μου συμβαίνει εδώ και 3 μήνες περίπου σε μια ανάρτηση. Αλλά δεν μπορούσα και να μπαίνω στο blog και να βλέπω "Happy new year" ενώ κοντεύουμε να βάλουμε τα μαγιό! Γι' αυτό προτίμησα να δώσω επιτέλους το παρόν σε αυτό το καημένο blog =D

Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω ότι πρόκειται για άλλη μία καμμένη ανάρτηση, δίχως νόημα, περιεχόμενο και λόγο ύπαρξης *.*

 Και συνεχίζουμε:D Λοιπόν, στο διάστημα λοιπόν της απουσίας μου, αναθερμάνθηκε η σχέση μου με τη μουσική. Έφτασα μάλιστα σε σημείο να κλείνω 10ωρα την ημέρα ακούγοντας μουσική. Τώρα θα μου πείτε σιγά το πράγμα, δεν έκλεισες και μερόνυχτα πάνω από το youtube! Αν κρίνει όμως κανείς από το γεγονός ότι κάθε μέρα έχω 7 ώρες σχολείο, 3 ώρες φροντιστήριο, άλλες 3 γυμναστήριο και οι υπόλοιπες που απομένουν χρησιμοποιούνται για τις προσωπικές μου ανάγκες (ύπνος, φαΐ, μπάνιο κτλ.), τότε κάτι δεν πάει καλά...
Τέλος πάντων, επανέρχομαι... Και που λέτε, είναι κάτι τραγουδάκια που ανακάλυψα αυτό τον καιρό που έπεσα με τα μούτρα στη μουσική, που πραγματικά έχω φάει κόλλημα<3 Αλλά όταν λέμε κόλλημα, το εννοούμε, κόλλημα... Αν δεν ακούσω έστω ένα από αυτά σε καθημερινή βάση, παθαίνω σύνδρομο στέρησης, χαλάει η ψυχολογία μου, πηγαίνω σαν μαστουρωμένο όλη μέρα και όλα τα σχετικά. 
 Σωστά μαντέψατε. Στα πλαίσια της ανάρτησης αυτής ανήκει και η προσθήκη αυτών των τραγουδιών :D

Η σειρά με την οποία τοποθετούνται δεν έχει κανένα νόημα..την ίδια αξία έχουν όλα για μένα<3

1) Demy ft. OGE - Μόνο μπροστά
Εμ, εντάξει, τι να πεις τώρα για αυτό το τραγούδι και για αυτή την κοπέλα; Κουκλάρα, φωνάρα, σωματάρα, ματάρες <3 Τα έχει όλα απλά! Όσο για το τραγούδι... ένας στίχος μόνο αρκεί..
"..τώρα μονάχα απλά μετρώ τα λεπτά, που θα βρεθούμε εμείς οι 2 και πάλι αγκαλιά.." <3


2) Gotye ft. Kimbra - Somebody that I used to know
Σε ποιον δεν αρέσει αυτό το τραγούδι; Στίχοι με νόημα...
"...make out like it never happened and that we were nothing..."


3)  Το πάρτυ δε σταματά - Ελένη Φουρέιρα & Μηδενιστής
Εδώ δεν έχω κάποιον αγαπημένο στίχο.  Όλο το κομμάτι είναι απλά υπέροχο<3 Ξεσηκωτικότατο!


4) Vegas - Για σένα
Αν και στην αρχή που το άκουσα ομολογώ πως δε με ενθουσίασε ιδιαίτερα, στο τέλος κατέληξα να το λατρεύω<3 
"..αυτός που θα 'σαι αύριο, ήσουνα και χθες..."


5) Adele - Someone like you
Άλλο ένα αριστούργημα που όταν το πρωτοάκουσα μου φάνηκε αδιάφορο... Τώρα το ακούω συνέχεια<3
"..I had hoped you'd see my face and that you'd be reminded that for me it isn't over.."


6) Playmen ft. Demy - Fallin
Άλλο ένα της ΘΕΑΣ Demy, αυτή τη φορά σε συνεργασία με τους πολυαγαπημένους μου Playmen<3 Αυτό κι αν είναι κόλλημα! Κάθε μέρα, όλη μέρα.. I'm fallin!
"..now you're gone and all I want is a chance, let me turn back time!" <3


7) Adele - Rolling in the deep
Ξανά Adele, άλλη μια επιτυχία της που λατρεύω <3 Αφιερωμένο λέξη προς λέξη σε ένα άτομο...
"..you had my heart inside your hand and you played it to the beat.."


8) Adele - Set fire to the rain
Και 3η φορά Adele; Μα φυσικά, την λατρεύω<3 Αφιερωμένο και αυτό στο ίδιο άτομο...
"...feel you here forever, you and me together, nothing is better..." <3


Αυτά για σήμερα! Ελπίζω η επόμενη ανάρτηση να είναι σύντομα! Μέχρι τότε... 
..keep on listening to music ;)

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Happy new year ! :D

 Και αυτό ήταν! Πάει και το 2011 :)







Happy new year everybody! =D Καλή χρονιά σε όλους εύχομαι! Ευτυχισμένο το νέο έτος με υγεία, αγάπη, ευτυχία και λεφτά για όλους μας xD













Ελπίζω και εύχομαι το 2012 να σας φέρει ό,τι πραγματικά επιθυμείτε, να πραγματοποιήσει τα όνειρά σας και να σας δίνει πάντα αιτίες για να χαμογελάτε! =)